Eind februari 2012 is de paddentrek weer begonnen. Het zijn op dit ogenblik bijna ideale omstandigheden. Het weer is flink vochtig, maar het is wel nog een tikkeltje te koud.
Nu zie je nog slechts een enkele pad, maar het zullen er meer worden. Daarna kruipt de bruine kikker uit de modder. De kleine watersalamander is al lange tijd onderweg, maar dit diertje is nog een grote zeldzaamheid in het Vondelpark.
De komende tijd zullen tal van vrijwilligers actief zijn om de padden veilig naar de poelen te brengen. De vrijwilligers zijn herkenbaar aan de reflecterende hesjes, borden aan de ingangen waarschuwen de bezoekers om maar voorzichtig te zijn.
Ook via deze weg het vriendelijke verzoek om voorzichtig door het park te bewegen. Vooral voor de fietsers en de hardlopers. Deze amfi's zijn heel moeilijk te onderscheiden van blaadjes en takjes op de weg.
11 maart 2012
Ondanks de strenge winter die kort geleden is afgelopen, is de jaarlijkse paddentrek in het Vondelpark vroeg begonnen. De eerste pad werd gevonden op 24 februari 2012, een week eerder dan in de laatste 6 jaar is waargenomen. Kort daarna kwam de eerste golf van padden op gang. Tot nu toe zijn er door de vrijwilligers ongeveer 40 geteld.
Na een week met padden werden op 4 maart door Irene en haar zoon de eerste kikkers gesignaleerd, drie in totaal. Daarna werd het weer kouder, en zijn de dagen daarop nog weinig amfi's gezien.
Iedere avond gaat een groot stel vrijwilligers op stap. In het begin was ik een beetje bezorgd omdat er nog weinig actief waren, maar er is nu een gestage stroom van nieuwe aanmeldingen. De meeste van deze nieuwelingen zie ik ook bijna dagelijks padtrouilleren. Nieuw dit jaar is het grote aantal jongeren die een enthousiaste inbreng hebben. Vooral Tobias weet iedere keer een nieuw vriendje enthousiast te maken voor dit goede en uitermate interessante werk. Ieder kind dat we tegenkomen mag van ons even een pad vasthouden, wat ze heel leuk vinden. Tot grote schrik trouwens van de ouders, die het doodeng vinden. Zo zijn kinderen onze nieuwe hoop voor dit tegenwoordig zo natuuronvriendelijk Nederland!
Blauw Licht
Wat betreft het blauwlicht-project: Blues Before Sunrise, op dit ogenblik wordt de redactie platgebeld door de pers met de vraag in hoeverre dit schadelijk is voor de padden.
Op dit ogenblik kan ik nog geen reactie geven, omdat de afgelopen week de paddentrek door het koele weer even stil lag. Mijn eerste indruk is dat de duisternis goed is voor de natuur in het park. Het geeft dit gebied de nodige duisternis die de meeste dieren hoognodig hebben in dit in overmaat licht-bevuild Nederland!
Maar het risico is heel erg hoog dat door diezelfde duisternis de amfi's minder goed opgemerkt worden door fietsers en joggers, met een groot aantal onnodige sterfgevallen tot gevolg. Als we meer weten komt er een persbericht uit.
Wat ons betreft mag dit project zijn vervolg hebben, maar pas na de paddentrek; en dan 48 weken lang, maar niet tijdens de paddentrek!
18 maart 2012
De paddentrek begon dit jaar vroeg, maar omdat het weer koud en droog bleef, werden er iedere avond maar een paar gezien. Van de ruim 40 vrijwilligers is er een harde kern van tien die om toerbeurt iedere avond in het park speurt naar de beestjes die van plan zijn de grote oversteek over de brede laan te maken. Eenmaal in veiligheid worden ze in emmertjes verzameld, en dan in de buurt van een van de paddenpoelen op de afgesloten weides weer uitgezet.
Er zijn veel vrouwen tussen de vrijwilligers, en keken een beetje angstig op tegen het aankomende blauwlichtproject. En inderdaad was het een stuk donkerder dan voorheen. Gelukkig zijn er de particuliere bewakers die voor een veilig gevoel zorgen. Ook zijn er extra borden geplaatst, maar bij ons is de indruk dat dit niets uitmaakt. De meeste fietsers blijven met grote snelheid door het park racen, en bellen of vloeken tegen de paddenredders die soms plotseling de weg moeten oversteken om een leven te redden.
Tot nu toe zijn ruim 30 dode amfibieën geteld. Veel meer waren zwaargewond, maar deze zijn niet geteld. Dat zijn er veel meer dan afgelopen jaren, toen een platgereden dier een zeldzaamheid was. Als een fiets over een pad of kikker rijdt, braakt het zijn darmen uit. Het is steeds een akelige aanblik.
Ondanks deze gruwelijke taferelen zetten de vrijwilligers moedig door. Onder de vrijwilligers zijn ook enkele jongeren. Zij komen samen met hun moeder regelmatig padtrouilleren. Maar niet al te lang, want de jongens moeten om 9 uur in bed. In een verslag van 4 maart schrijven ze:
"Het was een regenachtige zondagavond en wellicht daarom heel rustig in het park. We hebben een heel en toen nog een half rondje park gedaan vanuit de ingang bij de Emmalaan. De eerste pad die we vonden was een verschrikkelijk dik vrouwtje. Haar zijkanten waren helemaal opgezwollen. Toen kruisten 2 flinke kikkers ons pad. Dat is wel even iets anders. Je kan kikkers ook gewoon de weg over en de sloot in drijven. Wat zijn ze snel. Daarna vonden we een kleine vrouwtjespad? Of zou het toch een mannetje zijn geweest? Deze was wat klein maar wel met dikke zijkanten, vandaar onze twijfel. Onderweg zijn we geen andere Padden Klaar-Overs tegen gekomen. Wel werden we regelmatig aangesproken door mensen die ons vertelden waar ze padden/kikkers hadden gezien. Drie mensen beweerden padden in het park aan de kant van de Overtoom gezien te hebben. Vandaar dat we daar ook even zijn gaan kijken. Edoch zonder padjes gespot te hebben. Richting het voormalige filmmuseum vonden we een dode mannetjespad. Op het allerlaatst vonden we nog een mooie vrouwtjespad. Niet zo groot als onze eerste van vanavond en een beetje groter dan de 2e pad die we vonden."
Een paar dagen later schrijft Daphne:
"Vandaag mijn eerste paddentocht, met Daniel. Eerst vanaf de Willemsbrug een stuk heen en weer gelopen. Toen nog een rondje gefietst. Een bosuil zien vliegen. Het was redelijk rustig qua padden. In totaal 3 padden gevonden. Een klein mannetje en 2 dikke vrouwtjes. Ik moest nog een beetje wennen aan de ontsnappingstechnieken. De laatste zat binnen no time in mijn mouw, maar verder ging het prima. Ik ga een betere zaklamp regelen zodat ik padden van bladeren en drollen kan onderscheiden. En dan kom ik de komende dagen vaker meehelpen."
De vrijwilligers hebben onbedoeld een bijbaan gekregen als kunstgids; regelmatig komen verbaasde mensen op ze af -de paddenhelpers zijn goed herkenbaar door hun reflecterende vestjes- om te vragen wat dit nou is. De ene bezoeker denkt dat dit gedimde licht een bezuinigingsmaatregel van het kabinet Rutte is, de andere windt zich vreselijk op omdat hij denkt dat het wel weer te veel geld gekost zal hebben.
Het project Blues Before Sunrise trekt ook veel kunstminnend publiek. Velen van hen merken al gauw dat links en rechts de amfi's hun om de schoenen springen. Zo waarschuwen ze vaak een dame in zo'n vestje dat het hier niet pluis is!
Soms zijn de berichten van de vrijwilligers minder leuk:
"Na dagen van koud weer nu aanmerkelijk warmer. Er waren veel mensen op weg. Mijn eerste buit waren 2 kikkers waarvan ik er 1 heb zien overrijden. Ik dacht dat die morsdood zou zijn. Toen kwam iedereen bij elkaar en gingen we naar de koeweide waar alles 1 voor 1 het water in werd gelaten. Het dode diertje vond in de poel zijn levenselixer, en zwom meteen het een parmantige schoolslag weg."
Of Vincent:
"Eén pad was overreden en ik dacht dat zij het niet meer zou redden. Toch maar meegenomen. Eenmaal bij de Huygensvijver was het beestje toch weer wat bijgekomen. Helaas kon het alleen rondjes zwemmen omdat haar rechter lichaamshelft niet meer goed functioneerde."
Bijna iedere avond is Marijke van de partij:
"Langs de westkant doodstil, sporadisch een hardloper of fietser. Tot ik een pad van het pad wilde pakken en bijna van de sokken werd gereden door een brommer die zonder licht voorbijscheurde. Aan de zijde van de Emmalaan na half negen, toen de vochtigheidsgraad flink was toegenomen, opeens overal kikkers. Een vriendelijke voorbijgangster hield mijn fiets vast terwijl ik de een na de ander in mijn emmer stopte. Alles in de paddenpoel in de koeienweide uitgezet.
Ook twee dode gevonden. Ze waren kort daarvoor overreden. Ik heb ze van de weg gelegd zodat ze niet dubbel geteld worden."
9 april 2012
Ook dit jaar brak de paddentrek alle records!
Dit jaar 670 padden, kikkers en salamanders geteld (inclusief dode dieren). En dat is weer bijna een verdubbeling van de reeks van jaren dat we eerder jaarlijks een verdubbeling telden!!
Uniek is ook dat we vijf salamanders gevonden hebben, waarvan twee al dood waren. Maar het dieptepunt was het aantal dode dieren: 44 stuks. Het aantal zwaargewonden hebben we niet meegeteld.
In totaal hebben dit jaar 16 vrijwilligers meegedaan, die in ploegendienst tot diep in de avond de amfi's in veiligheid hebben gebracht. Uit hun berichten zijn de onderstaande citaten en foto's.
Op 18 maart organiseerde het Stedelijk Museum de avond van het verhaal. Daniel leidde een groepje mensen door dit nachtelijk avontuur.
De volgende dag schreef Chantal:
"Ik was laat in het park. Het was bewolkt en hier en daar trok het open. Venus en Jupiter waren duidelijk zichtbaar aan het firmament, heel dicht bij elkaar. Meer gepraat dan gelopen, want het was de laatste dag van het lichtproject. Morgen worden al het blauwe weer wit en zijn de bewakers er niet meer bij. Dat is spijtig, vond het een prettig gevoel dat ze ergens reden en waren altijd in voor een praatje. Bedankt, mannen! Gelukkig nog net voor de koeweide trof ik een dik vrouwtjes pad aan. Ik heb haar onder het hek uitgezet. Ik hoop van harte dat ze de laatste meters op eigen kracht de poel bereikt."
Ongeveer een week voor het geplande einde van het Kunstproject met blauw licht werd het project afgeblazen. De officiële rede was een naar ongeluk van twee fietser die in de duisternis tegen elkaar gereden zijn. Vanaf nu was het witte licht van de parklantaarns zo sterk dat we met de ogen knijpen moesten...
De lente is begonnen en de paddentrek komt nu op zijn hoogtepunt, zo melden Maureen en Danielle:
"De paddentrek lijkt op zijn hoogtepunt te komen! Een succesvolle avond. Ook een heel aantal van de weg afgehaald en in veiligheid gebracht. Wel maakten we ons zorgen over de stress die de beestjes misschien wel hadden doordat ze met z'n allen in de emmer werden gedaan (heeft dat invloed op hun libido?). En volgens Daniel waren sommigen juist van de poel weg aan het gaan weer de tuinen in omdat ze al eieren hadden gelegd, dus die waren niet blij om weer in de poel terug worden gezet. Daarom hebben we daarna alleen nog de padden en kikkers meegenomen die duidelijk op weg waren richting de poel. Een aardige hardloopster heeft ons ook geholpen en er nog drie overgezet. Ook nog een huisjesslak naar de overkant gebracht (is dat ook een amfi?) Al met al zitten we nu voldaan aan de thee. Paddengroet!"
23 maart was het hete voorjaarsweekend in het park. Het was letterlijk en figuurlijk broeierig heet! Te veel mensen, scootertjes, kabaal. En mijn fiets werd gestolen toen ik plotseling achter een kikker aanhollen moest. Irene was er ook met haar zoon:
"De meeste kikkers en padden kwamen tevoorschijn rondom de ingang van het oude stadsdeelkantoor. We zijn naar de koeweide gelopen, toen naar de Huygensvijver en weer terug naar de koeweide. Nadat we de laatste kikkers en padden in het poeltje bij de koeweide hadden gebracht hoorden we een uilskuiken in de grote wilg voor de ingang van koeweide. Het was druk in het park. Toen we met Daniel bij de plek van de schapenweide liepen kwam ons een grote stoet (50 tot 60 man en vrouw) keihard racende skaters tegemoet. Ze zoefden op het geluid van een luide meegebrachte beat over het asfalt, flikkerende lampjes aan verschillende lichaamsdelen gehangen voor de zichtbaarheid. Daniël en wij sprongen ervoor en de stoet kwam, gelukkig zonder ongelukken, tot stilstand. We spraken wat mensen in de voorhoede aan. Ze reageerden verbaasd maar pikten het vrij snel op. Daniël gunde skaters een blik in zijn emmer terwijl hij wat vertelde. Een skate-leider vroeg mij, denkelijk om tijd te besparen: "Ok, dus jullie werken samen met de politie?" Iets verderop stond een politiebusje afwachtend te kijken. Ik mummelde iets van:"nou ja ze weten er van". De man weer:"ok, dus dit is afgesloten?" wijzend in de richting van het verleidelijke gladde asfalt voor hem. Weer mummelde ik iets vaags. Waarop hij snel een besluit nam om de swung niet al te lang uit de meute te halen en riep:"Kom mensen we buigen hier af naar link!" En daar gingen ze weer op de beat van de muziek. Rap verdwijnende flikkerende lichtjes."
De volgende dag meldt Daphne een treurig bericht:
"Ik denk dat de padden en kikkers het te koud vonden vandaag. Een kikker vond ik uitgestrekt op de weg. Toen ik haar oppakte zag ik dat ze nog leefde maar er kwamen allemaal eitjes uit haar buik. Alsof het open was gescheurd. Toen ik haar in de vijver wilde zetten bleek ook nog dat een opdringerige mannetjes pad zich op haar rug had vastgeklemd. Toen ik ze in het water zette schudde ze de pad van zich af en sprong weer op de kant. Er zat dus nog wel leven in maar ik vond dat met die uitjes uit haar buik er naar uitzien. Verder kwam ik nog een fietsende agent tegen die ik gevraagd heb uit te kijken voor padden en kikkers op de weg. Hij zou het doen maar het was wel lastig want zijn verlichting deed het niet goed. Toen fietste hij weg zonder licht... En ik kwam nog een mevrouw tegen die ook graag wil meehelpen en zich gaat aanmelden via internet."
Rond 27 maart was het weer erg druk. Tonny bericht:
"Toen we naar de poel bij de Koeienweide gingen om gevangen dieren uit te zetten had ik 4 kikkers, allemaal gevangen rond de Willemsbrug, hier en daar in de berm van het voetpad. Ze waren erg levendig en maakten een leuk geluid in de emmer. Bij de Koeweide hoorde je de kikkers en padden "brommen". Heel mooi geluid. Een ervan leefde nog wel maar was behoorlijk gewond. Clarisse, die er duidelijk meer verstand van heeft dan ik, heeft hem uit zijn lijden verlost. Op de terugweg naar de fiets lopend zag ik een klein padje, op het asfalt. De anderen kwamen er nog aan. Ik dacht dat het padje dood was, maar het bleek vooral een shock te hebben. Daphne en Clarisse hebben hem in de Huygensvijver losgelaten. Verder: goed weer, geluiden van de uilskuikens, en lawaai van de uitgezette padden in de poel. Prachtig."
De woensdag daarna verzamelde Daphne maar liefst 27 dieren:
"Het was een stuk kouder dan gisteren dus ik verwachtte niet veel padden en kikkers. Het eerste half uur vond ik ook niets. En toen opeens, ter hoogte van de Schapenweide de een na de ander. Soms zelfs 2 of 3 tegelijk. Meer richting Huygensvijver vond ik weer niets. Ik ben nog een paar keer heen en weer gelopen op dat kleine stukje en vond telkens wel wat. Onder andere een hele kleine pad. Toen heb ik samen met Franciene de vangst onder het hek bij de Schapenweide door gezet. De ooievaars stonden verrukt toe te kijken...We hebben geconstateerd dat als een setje van 2 kikkers op elkaar, springt, ze allebei tegelijk met hun achterpoten afzetten. Het mannetje lift dus niet alleen lui mee, maar zet ook mee af. En dat gaat heel mooi synchroon. Weer wat geleerd."
Daarna liep het sterk af, en we hadden wat meer tijd om ons heen te kijken. Daniel meldt:
"Ik dacht dat ik niets zou vangen, maar het werd heel anders. De meesten op de hoogte van het oude stadsdeelkantoor gevonden. Een platgereden, maar die bleek wonderwel opgeknapt toen ik hem vrijliet. Een paartje die ik in de Huygensvijver losliet. Bij het melkhuis een grote zwerm vleermuizen. Terug bij het oude stadsdeelkantoor een egeltje. Daar de rest van de kikkers gevonden. Alles afgezet bij het hek van de Schapenweide. Bij de Koeweide een halfuur lang gekeken naar de 3! jonge bosuilen en ma die af- en aanvloog. Fantastisch gezicht!! Verderop een padje gevonden."
In de maand april werd iedere avond maar een enkel dier gevonden. Ze waren al vrij snel, en sommigen waren al weer op de terugweg.
En omdat het nu heel laat donker wordt, vormt het verkeer niet meer zo'n groot gevaar voor de diertjes.
De vrijwilligers besloten hun hulp te stoppen.
Nou maar wachten wat er in de poelen gebeurt.
Hoe het verder ging in 2012
Het eerste legsel van dril en paddenstrengen in in het voorjaar grotendeels mislukt. Dat kwam door het wisselvallige, maar vooral koude voorjaar.
Later echter werd op verschillende plekken kikkerdril gezien. De populatie van kikkers en padden in de zomer dit jaar was goed. Overal in het park waren zwervende amfi's te zien, maar vooral op de Koeweide en de Schapenweide krioelde het ervan.
In oktober zagen we de laatsten. Vet volgevreten, en alweer een stuk trager zagen we ze op zoek naar een winterverblijfplaats...
Dit grafiekje geeft het aantal gevonden padden aan. Dit jaar met een dikke bruine lijn, uitgezet tegen de vondsten van vorige jaren. De hoogte van iedere punt geeft het totaal aan, dode en levende padden, kikkers en salamanders.
Het totaal aantal getelde diertjes was dit seizoen 670. Dat zijn kikkers, padden en salamanders. Zowel levende als dode dieren zijn meegeteld.
Ter vergelijk, vorig jaar telde de paddenhulpgroep 414. In 2010 waren het er 203, 2009: 174, 2008: 40, 2007: 68.
De foto's van dit jaar:
