Dit is een samenvatting van artikelen die verschenen tijdens de paddentrek van 2017
Bij het begin van de maand maart was het vochtig weer, en niet echt koud meer. De eerste kikkers en padden staken voorzichtig hun kopjes uit de modder en besloten op hun jaarlijkse trek naar de poelen te gaan.
Een paar dagen geleden sloeg het weer om. Er staat nu een schrale koude noordoostenwind, en dat is geen goed weer voor de amfibieën. Normaal is dit de grote piek van de paddentrek, maar deze keer blijven de emmers van de vrijwilligers die de diertjes helpen bij de oversteek, leeg.
Desondanks zult u iedere avond vrijwilligers zien zoeken naar koude en verstijfde kikkers en padden. Wij dringen aan om na zonsondergang voorzichtig door het park te rijden en te rennen, en op te letten dat je toch niet een diertje tijdens zijn liefdeshongertocht verplettert!
Er waren veel nieuwe vrijwilligers die de kneepjes van het vak nog moesten leren, hier een verslag:
vrijdag, 3 maart 2017: Om 18:30 verzamelden we op de Willemsbrug voor onze eerste paddentrek. Daniël nam ons vanavond mee op pad en leerde ons de basics. We gingen naar de koeienweide, speurden in de poeltjes, ontdekten een krokodil (van hout ;-)), in de weide en onder 2 planken waarbij we werkelijk in de prijzen vielen toen Daniēl zowaar een padje én kikker spotte. Wat een feest, de kinderen mochten ze allemaal even vasthouden en bewonderen voordat we ze weer met rust lieten onder "hun plank". Inmiddels donker geworden gingen we nu echt op paddentocht tussen de Willemsbrug en de Koninginneweg in, waar we helaas geen padden, noch bosuil, salamanders of Ciske hebben gespot. Daniël had dat met oog op het weer (te koud) ook al een beetje voorspeld. Desalniettemin hebben we een onvergetelijke avond gehad die om vervolg vraagt! Dank en tot snel, Hugo, Thijn, Pien, Job, Mees, Babette.
Pas de tweede helft van maart kwam de trek een beetje op gang. Lisette schrijft:
Binnenkomst in het Vondelpark bij de Vondelkerk en toen met de klok mee een hele ronde Vondelpark gedaan. 3 kikkers, waarvan 2 vrouwtjes (met een volle buik vol eitjes) en 1 mannetje helpen oversteken en vrijgelaten in het water waar ze hun reis vervolgde. 1 vrouwtje bij de Zuidelijke Hoofdweg met de kruising van de Koninginneweg, 1 vrouwtje halverwege de Noordelijke Hoofdweg en 1 mannetje op de Julianaweg (vlakbij de kinderspeelweide). Ik heb ook wat foto's gemaakt.
Op vrijdag, 24 maart 2017 kwamen de kinderen van de Natuurfontein helpen. Het was een grote groep, maar door het kille weer zag het er meteen al uit dat er weinig gevonden zou worden. Uiteindelijk was er maar een jongetje die een kikker gevonden had. We hebben de kikker met alle kinderen in een van de poelen van de Koeweide losgelaten.
Het weer bleef het hele voorjaar tamelijk schraal.
Af en toe was er een wat betere avond, en dan werd er weer veel gevonden.
Toch bleef het aantal ver beneden dat van de vorige jaren.
Enkele vrijwilligers meldden dat gedurende de nacht er veel meer amfi's gesignaleerd werden.
Jammer voor ons, maar beter voor de beestjes. Als ze pas in de kleine uurtjes op gang komen is er veel minder verkeer in het park en kunnen ze veiliger de poelen bereiken.
Veel kikkers raakte ook verdwaald en vielen in de putjes. De instructie is de kikkers nog 24 uur de tijd te geven, om te zien of ze er zelf uit kunnen komen. Maar ja, het ziet er zo zielig uit, dat beaamt ook Alexander:
Ik was vanavond met mijn moeder en mijn vriend op padtrouille in de omgeving Huygenspoel. Het was een vrij koude avond dus ik had weinig hoop dat we iets zouden vinden, maar toen ik plichtmatig in een van de afvoerputjes onder de Van Baerlestraat-tunnel scheen zag ik onmiddellijk een grote groene kikker dicht aan de oppervlakte dobberen, met de zwarte oogjes hoopvol omhoog gevestigd. Mijn moeder en ik verzuchtten al fatalistisch dat we Daniel maar moesten laten weten waar de kikker zat, maar mijn vriend (die een ware dierenliefhebber is) trok het rooster van het putje omhoog en schepte behendig met 1 hand de kikker uit zijn waterige gevangenis. Die zwom dankbaar weg in de Huygenspoel (waar we nog een reiger hadden weggejaagd om het beestje niet van het ene gevaar in het andere te storten). Tot mijn verbazing spotte ik met mijn haviksoog nog vier kikkers, allemaal in putjes onder de Van Baerletunnel, waarvan mijn vriend als een ware King Kong de roosters optilde en de kikkers bevrijdde, soms na een zoektocht door drijvende bladeren als de kikker verschrikt onder water dook. Goed teamwerk, en de vlinders fladderden wel weer extra in mijn buik toen ik mijn vriend in volle glorie als kikker-redder zag!
We hebben nog bezoek gehad van een journaliste van het NRC. Dit is was ze schreef over de paddentrek.
Begin april was de trek alweer afgelopen.
Het aantal aangetroffen dieren valt ook dit jaar weer bijzonder tegen. Het schrale weer heeft hier een factor gespeeld, maar de hoofdoorzaak lijkt mij dat de Koeweide en de Schapenweide een steeds beter gebied worden om te overwinteren, waardoor de noodzaak om een trek in het najaar te beginnen, wegvalt. Ook hoorden wij geluiden dat de trek zich later in de nacht voordeed.
Naast de paddentrek hebben de vrijwilligers ook diverse andere waarnemingen gedaan, zoals het territoriumgevecht van twee mannetjesuilen, en een geslaagd nest dat een luidruchtig uilskuiken voortbracht. In april werden de vleermuizen weer gezien. Geen ratten en egels dit jaar. Wel een enkel konijn, die kennelijk de vos overleefd heeft.
Hier is het resultaat van de paddentrek in grafiekjes. Klik op de plaatjes om een vergroting te zien
De foto's van dit jaar:
