Tijdens de paddentrek is dit jaar weer een grote groep vrijwilligers actief bij het begeleiden van de amfibieën en het veilig overzetten over de drukke fietspaden. Iedere avond is er een groepje onderweg, en schrijven na afloop een verslag.

Hier is het eerste verslag van een van de vrijwilligers:

donderdag, 10 maart 2011

"Toen het begon te regenen vanavond trok ik er meteen op uit, want dit zijn de optimum omstandigheden voor de paddentrek.
...maar het viel een beetje tegen, zeer waarschijnlijk omdat het pas relatief laat begon te regenen na een droge en winderige dag. Ik had al 3/4 rondje gefietst tot ik tussen het Paviljoen en de voetgangersingang Vondelstraat maar liefst 2 padden zag. Toen ik de eerste oppakte en de foto maakte was de tweede al verdwenen. Deze bracht ik naar de Huygensvijver (ik had geen emmertje), en legde het beestje bij een paar plassen in het gras. Toen de tweede opgehaald. Ook die bracht ik bij de Huygensvijver. Daar zag ik dat de eerste pad de waterplas aan de rand van de vijver was ingegaan en zich in de modder aan het ingraven was. Hij had het wel gezien voorlopig... Tussen de voetgangersingang Vondelstraat en de tennisvelden zag ik nog een derde pad. Deze bracht ik naar de Schapenweide."

zaterdag, 12 maart 2011

Er waren vannacht 2 patrouilles op weg.

Het eerste verslag komt van Liesbeth:
"Vanavond ben ik met mijn zoon van 13 op zoek gegaan. We begonnen om half acht en hadden al snel een grote dame gevonden bij "Festina". Wij liepen aan de kant van de Overtoom richting Amstelveenseweg. Op de hoogte van de achterkant van het RCA vonden wij nog vier kleine mannetjes. Toen kwamen wij een collega tegen en die gaf ons ook nog een mannetje. In totaal dus zes padden. Deze hebben wij uitgezet in de koeweide. Een mannetje zat al zo stevig vast aan het vrouwtje, dat hij echt niet meer losliet (zie foto). Samen zijn zij het water ingegaan. Terwijl wij op weg waren richting het filmmuseum,vonden wij nog een mannetje, die hebben wij in de Huygensvijver vrijgelaten. Al met al dus een zeer rijke avond, en mijn zoon was helemaal gelukkig, hij mocht ze namelijk allemaal oppakken en in de emmer doen, terwijl ik de padden meestal als eerste traceerde.
Onderweg vond ik een pad op de Platanenlaan. Bij de tweede ronde zag ik op precies dezelfde plek nog een man.
Toen kwam er een grote groep kinderen terug van het kinderkookcafé. Ik liet ze de pad zien en vertelde ze erover. Ze vonden het fantastisch. Toen vroeg een van de jongetjes of ze de padden mee naar huis mochten nemen. Ik zei streng van niet, en toen haalde hij beteuterd een pad uit zijn zak! Hij mocht hem in het emmertje doen. Ik heb hem natuurlijk uitgebreid geprezen voor deze goede daad. De kinderen liepen verder en zij kregen toestemming de volgende padden voorzichtig naar de overkant te brengen.
Totaal drie man en een vrouw gevonden."

dinsdag, 15 maart 2011

Anneke is deze avond voor het eerst op pad:
"Inmiddels is het dinsdagavond laat en ben ik net een uurtje terug van mijn eerste vondelpad-experience: dertien padden gevonden (waarvan een enkele een kikker)! Ik was al om 19 uur in het park, maar dat is duidelijk te vroeg; pas een uurtje later vond ik er vier. Tot mijn grote vreugde kwam ik Daniel tegen en zijn we samen verder gegaan: veel geleerd en veel gezien: die mooie poeltjes bij de koeienweide b.v. Klap op de vuurpijl dat Daniel , notabene vlak voor het filmmuseum (en Vertigo) een koppel vond : mannetje op vrouwtje, maar dat moet hij natuurlijk vertellen ...sorry..."

Daniel meldt in zijn verslag:
"Om acht uur naar het Vondelpark. Bij de Koeweide trof ik Anneke aan. Wij herkenden elkaar aan het emmertje dat we bij ons hadden. We liepen een tijdje langs de laan. Ik vertelde Anneke de kneepjes van het vak, en al gauw zag ze het verschil tussen een pad en een blaadje. Er was veel belangstelling van de omstanders. In totaal brachten we twee vrachtjes af aan de poel van de Koeweide, en een vrachtje in de Schapenweide. Bij de Schapenweide hadden we een emmer met enkele behoorlijk gewonde padden, de pootjes bungelden er los aan voorzover ze die nog hadden. We dachten dat die dood waren, maar in de poel gebracht kwamen ze meteen tot leven en met een paar fikse slagen zwommen ze naar de bodem en verdwenen uit zicht.
We zagen een fietser met een emmertje die stopte omdat wij ook een emmertje hadden. Dat was Vincent. Hij ging verderop zoeken.
Ook in de Huygensvijver zetten we een vrachtje af. Daar zag Anneke een forse vrouwtjespad onder de brug over het park lopen. De pad liep recht op de vijver af, stond hoog op de poten en had een flinke pas. We lieten haar gang gaan -ze kon het duidelijk zelf, en leidden verbaasde voetgangers om de pad heen. In een rechte lijn ging de laatste 20 meter naar het Paradijs. Aan de rand van de vijver nam ze even de geur van het water op en plons weg was ze.
Op het plein bij het Paviljoen voor de draaideur, -dus midden op het grote plein met asfalt- een vrouwtje met een mannetje erbovenop. Al gauw veroorzaakte deze vondst een flinke oploop. Ik gaf een lesje biologie aan de stomverbaasde toeschouwers, en later brachten we ze naar de Huygensvijver.
Inmiddels was het al bijna 11 uur!
De buit was 13 padden en kikkers, man en vrouw."

Deze week was het erg koud, en een droge poolwind maakte het voor de padden nog erger.

donderdag, 17 maart 2011

"Marjan en ondergetekende gingen gezamenlijk zien of er nog padden waren die de kou trotseerden. Onderweg kwamen we nog een niet geregistreerde paddenhelpster tegen met zoonlief op de bagagedrager. Het geheime teken van het genootschap, de emmer, bracht ons tot elkaar. Zij fietste de andere kant op. We begonnen bij een temperatuur van 6°C. Maar thuiskomende was de temperatuur al gedaald tot 5°C. Vermoedelijk keek de pad op zijn digitale thermometertje en bij zoveel kou draaide hij zich nog eens lekker om in zijn warme schuilplaats, voorzover zijn vrouwtje, die immers onevenredig veel plaats innam, het hem toestond. Weldra was er een gezellig zacht geknor hoorbaar voor de oplettende luisteraar. Niet voor ons. Wat verkleumd, maar gesterkt door interessante gesprekken fietsten we huiswaarts."
Pieter

Deze week werd iedere avond maar een enkele pad gevonden.

zaterdag, 19 maart 2011

"Tussen 20 en 21 uur een rondje park gedaan. In de buurt van het melkhuis zat een bruine kikker op de weg. Toen ik 'm wilde pakken bleek hij, ondanks de kou, verrassend snel. Gelukkig ging hij de goede kant op, van de weg af naar het water. Op dat moment kwam Daniel aanrijden. Samen nog een rondje gemaakt, maar voor de padden was het echt te koud, die lieten zich niet zien."
Paul

maandag, 21 maart 2011

"Ik werd opgebeld door twee helpers, en toen ging ik ook op pad. Op zoek naar hun kwam ik een moeder-met-zoon tegen die eigenlijk niet wist wat ze moest doen. Ik vertelde waar ze op moesten letten. Toen belden de 2 op dat ze een pas overreden pad hadden gevonden. We lieten het lijkje afzinken in de Huygensvijver, en hoopten dat een wonder gebeurde, maar dat bleef uit...
Verder met de moeder-met-zoon (ook namen vergeten) verder, en vlak nadat wij uit elkaar gingen vond ik een pad vlak bij de Koeweide. Daarna vond ik nog een dode op een plek waar ik een kwartier eerder was, en verder nog een.
Ik heb ze afgezet bij de poelen. Later kwam ik nog iemand tegen die mij wees op twee padden, maar die heb ik niet aangetroffen."

maandag, 21 maart 2011

Ruud bericht:
"Gisteren was onze eerste dag als helpers van padden in oversteek nood. We begonnen om 19.15 uur aan onze fietstocht met speciaal aangeschafte zaklantaarn, met brede straal, aan onze patrouille. Het was koud, erg koud, en wij hadden al snel zeer koude voeten en andere bevroren lichaamsdelen. De padden waren vast dezelfde mening toegedaan want er was er bijna geen een te bekennen. Zij hadden zich vast verschanst in hun warme holletjes. Uiteindelijk helemaal blij vonden wij een pad rechts van Vertigo. Echter bij nadere aanschouwing bleek deze bebloed te zijn en was er van veel beweging geen sprake. Toch even gebeld met Daniel, onze redder in padden nood. Die kwam aangefietst met in zijn kielzog nog een vrijwillige padden zoek moeder en zoon. Wij hadden hen al eerder ontmoet vanwege de herkenning via de emmer. Even dachten wij dat zij van een concurrerende padden organisatie waren want de door hen genoemde namen kwamen ons geheel onbekend voor. Daniel pakte de pad zonder schroom uit de emmer. Wij hadden onderling nog wel wat discussie gehad wie deze taak dan op zich zou nemen. Want een pad oppakken, hmmm, dat was een nieuwe ervaring.
Daniel zette de pad uit in de vijver achter Vertigo en allen hoopten wij dat de pad in het water vrolijk zou wegzwemmen. Maar helaas, het bleek zijn begrafenis te zijn. Hadden we dan op ons eerdere fietsrondje niet goed gekeken, schuld maakte zich van ons meester. Daarna fietsten wij allen een andere kant op om onze dekkingsgraad te vergroten. En gelukkig, we kwamen Daniel alsnog tegen met een levende pad in zijn emmer. Al met al zijn we weer een ervaring rijker en gaan we vol goede moed op naar onze volgende expeditie. In de hoop dan meer succesvol te zijn!"

dinsdag, 22 maart 2011

Daniel schrijft:
"Door het warmere weer verwachtte ik vandaag grote drukte. En dat was het zeker. Het park was afgeladen van de wandelaars, fietsers, joggers, en het ergst: die massale drilgroepen geleid door een strenge gymleraar met een fluitje.
Qua padden was het ook druk, en deze combinatie heeft vanavond voor een ware slachting gezorgd. Ik was pas vanaf half 9 in het park, en toen waren de finaal platgereden padden al niet meer te tellen. Zoveel waren het er. Ik heb 3x een vrachtje afgeleverd: de eerste keer drie waarvan er een dood bleek, even later met het andere paddengroepje een vrachtje van vier waarvan er een dood bleek in de poel van de Koeweide afgeleverd, en later weer drie waarvan er een dood was."

Bericht van Christa:
"Vandaag waren Claartje en ik per ongeluk in t park. We vonden elf levende padden/kikkers plus een paartje en 14 dode exemplaren. Het merendeel troffen we aan bij de oud zuid zijde."

donderdag, 24 maart 2011

"Langs Schapen- en Koeienweide en terug: 10 aangereden padden of kikkers, de helft dood, de andere helft half-dood... Oh, hoe triest.. Toch maar naar de "goede" kant in het gras vlakbij het water van de sloot gezet, je weet maar nooit... Maar ook 9 vrolijk levenden naar de overkant gebracht ! (Geen emmer bij me, dus ver brengen zat er niet in)."
Allen hartelijk gegroet van Anneke

woensdag, 23 maart 2011

"Op woensdagavond toog ik rond acht uur voor de allereerste keer op pad met mijn fiets, klaar-over-hesje, zaklamp, telefoon en emmertje. Al direct naast de ingang bij de Jacob Obrechtstraat zag ik een dame met ook een emmertje aan de arm, dus ging ik daar enthousiast op af. Het bleek echter een buitenmodel handtas te zijn, die ze wat angstig onder de arm klemde, toen ik haar zo plotseling benaderde. Geen padvindster dus. De beide jonge dames die ik later ontmoette, hadden een C1000 tas bij zich, dat helpt wel beter tegen ontsnappende kikkers. Het was een mooie zonnige dag geweest, en de grasvelden zaten nog vol picknickende mensen, die tussen enorme stapels afval genoten van de zachte avond en de heldere sterrenhemel. Ook werd er nog volop gefietst en gejogd.
In het begin vond ik een heel klein padje bij Vertigo en daarna aan de Overtoomkant enkele kikkers, die via elkaars hoofd ijverig probeerden uit de emmer te ontsnappen, terwijl het padje zich zoet op zijn kleedje liet vervoeren. Enkele jongelui die zaten te chillen op een bankje, vroegen of ik kikkerbilletjes ging eten. Een ander meende, dat ik een heks was die paddensoep ging koken. Verder bescheen ik veel takjes, blaadjes en graspolletjes, keien en hondendrolletjes. Een grote steen bleek een paddenpaartje te zijn, waarvan de copulerende man direct belaagd werd door reeds in de emmer aanwezige paddenheren, waardoor een luid geknor opklonk. Daniel liet me twee keer in de Koeienweide om mijn vrachtjes af te leveren.
De oogst van deze woensdagavond 23 maart was: 7 padden en 3 kikkers."

"Donderdagavond 24 maart leek het iets koeler en vochtiger. Deze maal vond ik in totaal 7 levende padden en 11 vrolijke kikkers, die beurtelings met Daniel zijn afgeleverd in de Koeienweide, de Schapenweide en het laatste stelletje in de Huijgensvijver. De diverse dooien waren in verschillende staat van platheid en ontbinding, ik vermoed dat die al eerder waren geteld.
Op weg naar huis fietsend bleef ik overal uit mij ooghoeken padden op de weg zien, natuurlijk allemaal afval en poep."
Groet van Marijke

vrijdag, 25 maart 2011

"Wij vonden al vrij snel een pad die op weg was naar de Huygensvijver. Op het moment dat we m zagen werd de pad bijna overreden door een druk bellende fietser. Na het aankomen in het water van de Huygensvijver werd de pad gelukkig toch weer content.
Daarna nog 4 padden gevonden. Daniel kwam speciaal van huis om het hek van de Schapenweide te openen. Ik fietste nog een stukje mee met mijn vriendin en vond weer een pad die ik wederom in de Huygensvijver heb gezet. Toen onderweg weer de andere kant op weer twee padden die ik voor het hek van de Schapenweide heb afgezet. Het was inmiddels 23 uur en tijd om huiswaarts te gaan.
Een mooie, drukke paddenavond en 8 blije padden was het resultaat!"

maandag, 28 maart 2011

"Vandaag drie graden en droog.
Maar toch 2 padden gevonden en een kikker. Ik heb ze bij de poel afgezet.
Alle drie de beestjes zaten op het nog warme asfalt, terwijl de fietsers om ze heen cirkelden. Ze lieten zich makkelijk pakken, want ze waren stijf van de kou. Heel anders dan vorige week..."

dinsdag, 29 maart 2011

Het was 6 graden, relatief warm, en dat was te merken ook.

"Langs de Platanenlaan, Amstelveenseweg, tot aan de ingang koeweide vond ik al 9 kikkers. Onderweg vertelde 2 meisjes dat ze ook al een paar aan de overkant gezet hadden.
Jasper kwam ik tegen en samen zetten we de beestjes af in de tweede poel van de Koeweide. We hoorden tevreden geknor vanuit het riet. Toen dachten we een spook te zien met een dwaallicht. Daar kwam Marijke met een emmer propvol (zie ander bericht).
Met Marijke reden we al kikkerrapend -soms op regie van behulpzame omstanders- verder. Zij ging ook naar huis, en later bracht ik een emmertje van 11 (waarbij een enkele pad) af in de poel van de Schapenweide. Wantrouwend geobserveerd door de wakker geworden ooievaars.
Terug naar huis vond ik er nog 1. Het is nog topdrukte..."

dinsdag, 29 maart 2011

"Ik heb geen rondje gedaan, maar kwam om ca. 21:30 uur onder de vondelparkbrug door en trof daar een mannetjespad die keurig door de goot rechts van het voetpad op weg was naar de Huygensvijver. Ik heb 'm even van de wal in de sloot geholpen.
In de buurt van het groot melkhuis zat een kikker op de weg, die ondanks het relatief warme wegdek en de milde avondtemperatuur erg sloom was. Ik had geen emmer bij me, ik heb 'm daarom in het water bij het melkhuis afgezet."
Paul

woensdag, 30 maart 2011

De journalist en een fotograaf waren er, en samen maakten ze een mooie reportage. Vandaag te zien over een halve pagina op blz 15 van het Parool.

Door de verwarring ben ik de tel kwijtgeraakt, maar 15 stuks is een goede benadering. (Franciene had ook nog enkele emmers vol) Het is druk, en Martin Melchers mailde mij dat we de topdrukte nog kunnen verwachten tot na het weekend.

"Woensdagochtend heb ik nog een klas van 17 kinderen uit groep 8 anderhalf uur lang over de koeweide geleid. Ze kregen jampotjes en mochten hun vondsten verzamelen. dat bestond uit allerlei gekrioel van onder de plank en andere plekken. We zagen een enorme hoeveelheid kikkerdril. De gaten die de muizen in onze steenhopen gegraven hadden. Ze vonden twee kikkers, waarvan ze er eentje mochten oppakken. Er was een broedende eend in een van de knotwilgen, en een nijlgans in een andere. Ook liet ik ze de knoppen en bloesems zien van de bomen, maar dat interesseerde ze minder."

donderdag, 31 maart 2011

"Na een zeer regenachtige dag gelukkig droog geworden, met een zeer frisse bries. De wegen in het park lagen vol afgewaaide takjes en blaadjes, waarvan sommigen kikkerachtig over het asfalt buitelden, terwijl andere blaadjes en takjes padachtig in de berm lagen.
Toch nog 7 padden en 6 kikkers gevonden, van wie er twee zeer doelbewust naar de huizenzijde op weg waren. Indachtig de mededeling van Daniel dat er al veel dril in de poelen zit, heb ik ze dus overgezet in de richting die ze zelf wilden.
Ik kreeg vanavond veel reacties naar aanleiding van het artikel in het Parool, wat leidde tot leuke gesprekken. Ook een semi-interview afgegeven aan iemand die voor de Daklozenkrant schrijft.
Op weg naar de uitgang nog drie hele dikke kikkers bij de Huijgensvijver afgezet. Een joggende jongeman zag me bezig en zei tegen zijn vriendin: "kijk, daar heb je zo'n paddenvrouwtje!" "Aaach, wat schaaattig!" was haar commentaar."
Paddengroet van Marijke

"Vanavond (31 maart) vanaf 22.00 uur (terugkomend van weggeweest) nog een uurtje de zuidroute gedaan: 4 padden en 3 kikkers naar de overkant (richting koe- en schapenweide) geholpen en 1 kikker of pad de andere kant uit: hij/zij wilde beslist juist die kant uit; tja, wie ben ik dan... overigens ook weer wat lijkjes, helaas."
Anneke

woensdag, 30 maart 2011: De paddentrek loopt een beetje op zijn einde

"De kikkers kwamen van overal die avond.
Nadat de wegen van Daniel en mij zich scheidden had ik nog 18 kikkers in mijn emmer, en nog diverse overgezet, daarna de tel kwijt geraakt. Meer vrijwilligers was op die avond geen overbodige luxe geweest. Verbaasde mij er sowieso over dat er verder geen vrijwilligers waren die avond. Ik stond eigenlijk helemaal niet op de lijst die avond. Een fietsende dame stopte en hielp nog een tijdje mee.
Ze bleven komen, dus bleef maar heen en weer fietsen aan Koninginneweg kant weer richting koeienweide. Dus toen ik op een gegeven moment op mijn horloge keek was het elf uur!! Tijd om te gaan slapen."
Franciene

vrijdag, 1 april 2011

"Met Ellen had om om half 9 afgesproken bij de Willemsbrug. Maar op weg daarnaartoe merkte ik dat ik achtervolgd werd! Het was de journalist van de daklozenkrant die mij kennelijk eerst aan het werk wilde zien voordat hij zich zou voorstellen. Met Ellen en de journalist gingen we maar naar de Koeweide, want het was nog veel te licht.
Ik liet ze de kikkerdril zien, en we zagen ook een kikker zwemmen. We zagen ook de eerste vleermuizen.
Toen zagen we een paar kinderen aan de overkant met zaklantaarntjes schijnen. Het kleine jongetje schreeuwde over het water, "Zoeken jullie kikkers? Wij ook". Ik nodigde ze uit te komen. Al gauw dromde een kleine menigte zich bij de poort van de Koeweide, en ze mochten van mij allemaal naar binnen. Wel natuurlijk met de waarschuwing dat dit zeer illegaal is!!
De vader van de jongen en meisje (8, 9 jaar oud?), was geïnspireerd door het Parool artikel om de kinderen de wonderen van de natuur te leren kennen, en dan 'de meneer uit de krant' te ontmoeten was natuurlijk helemaal... Ze zagen de overvloedige dril in de vijvers, ze zagen enkele zwemmende kikkers, ze hoorden het geronk van tevreden padden uit het riet. En op de terugweg vonden we een pad. De kinderen mochten het optillen, wat met emoties gepaard ging. Een avond die ze nooit zullen vergeten.
Iedereen ging weg en met Ellen verder gegaan op padtrouille. Anneke kwamen we ook nog tegen. Onderweg veel mensen gesproken die na het Parool-artikel goed geïnformeerd waren over wat we deden, met alle uitingen van respect van dien...
5 padden en 2 kikkers brachten we naar de poel in de Schapenweide. In de sloot langs de Schapenweide zagen wij nog een paar kikkers rondzwemmen. Niet gestoord door onze schijnwerpers zwommen ze in perfecte schoolslag gewoon hun gangetje. We aanschouwden dit lange tijd en werden zeer ontroerd."
Daniël

En plotseling was het afgelopen. De dagen erna werden nauwelijks nog padden aangetroffen. Dit zijn de totaaltellingen van padden, kikkers en salamanders over de afgelopen jaren:

• 2007: 68
• 2008: 40
• 2009: 174
• 2010: 203
• 2011: 414

Waarbij het onwaarschijnlijke gebeurd is, alweer een verdubbeling van het aantal! De topdagen waren rond 14 maart, 24 maart, en 30 maart. Ik heb het idee dat dit jaar ook een topjaar was van overreden padden.

De vrijwilligers bestond uit een ploeg van ongeveer 20, en we meldden alle ervaringen via een mailinglijst. Ook waren er een onbekend -maar groot- aantal mensen die op eigen houtje padden verzamelden.
Logistieke ondersteuning werd geboden door Bart en Ruud van de SOOZ, vanuit het Wijkcentrum in de Achillesstraat. Ruud stelde de roosters samen.

Martin Melchers, tot voor kort stads-ecoloog heeft de berichtgeving gevolgd, en reageerde met de volgende mail: