Vondelpark: 13 maart 2010

Hier volgt een samenvatting van de verslagen over de paddentrek in het voorjaar van 2009 zoals die door de vrijwilligers zijn opgetekend.

zaterdag 14 maart 2009

Met de plotselinge stijging van temperatuur en de warme buitjes vanmiddag schatte ik in dat de paddentrek nu echt wel moest gebeuren. En jawel. De eerste was platgereden, de darmen uit het bekkie. Bij de Willemsbrug.
De tweede was een kikker, het zat midden op het versmalde pad. Ik zette mijn fiets dwars op de weg om de kikker te beschermen, en kreeg daarom bijna klappen van hitsige uitgaansjongeren. (pilletje teveel?) Dat was bij het stadsdeelkantoor. Ik besloot het beestje te brengen naar de Koeweide -het was een driftig dier en een paar keer ontsnapte het bijna uit mijn hand. Bij de koeweide net toen ik afstapte weer een ontsnappingspoging. Daarbij viel mijn fiets en liep de ketting eraf. De rest moeten lopen....

Bij de van Eeghenstraat een platgewalste amfi, die verder niet meer te herkennen was. Bij het Paviljoen extra opgelet maar niets gevonden, en verder op de Platanenlaan bij de Johannesstichting een gemoedelijke pad (man). Die heb ik naar het slootje bij de Schapenweide gebracht.

maandag 16 maart 2009

Na het verslag van 14 maart dat de eerste padden gesignaleerd waren, gingen wij hoopvol op pad. We begonnen om 19:00 uur en vonden al snel de eerste pad op de Platanenlaan. Het was een heel dik vrouwtje. Deze hebben we bij het dichtstbijzijnde water gezet (nadat ze de hand van een van ons had ondergeplast).
Verder op de ronde geen padden.

Maar we hadden de smaak te pakken en we maakten om 21:00 uur nog een rondje. Op dat rondje vonden we nog drie padden (twee mannetjes en een vrouwtje) wederom op hetzelfde deel parallel aan de Overtoom. Ook deze hebben we bij het dichtstbijzijnde water gezet. Vlakbij het stadsdeelkantoor vonden we nog een onderkoelde salamander of hagedis (de meningen waren verdeeld). Deze hebben we vlakbij water in de bosjes neergezet. We hebben geen dode padden gezien.

Vier padden, een salamander. Een mooie score. Het lijkt erop of de paddentrek begonnen is en de piek er wellicht aan zit te komen.

dinsdag 17 maart 2009

Hoewel niet ingedeeld, besloten wij van de maandagploeg dinsdag nog een rondje te maken. Om half 8 vertrokken we en we hadden al snel beet, ondanks dat het koud (6 graden) en droog was. Op het lange stuk parallel aan Overtoom 2 dikke paddenvrouwtjes. Ditmaal afgezet bij het riet van de Koeweide Aan de zuidelijke kant ongeveer ter hoogte van Cornelis Schuyt een grote versteende bruine kikker midden op de weg. Leek dood maar was het (nog) niet. Zal wel van de kou zijn geweest dat ie niet zo levendig wegsprong als een kikker zou moeten doen.
Ook deze hebben we een veilig heenkomen bezorgd.
Sabine

Vandaag 17 maart mijn eerste paddentrek. Het is onbewolkt, droog en koud. Twee keer het park rond geweest maar niks gevonden. Kom wel de ploeg van maandagavond tegen die op het stuk waar ik van afkom later twee padden aan zullen treffen. Daarna kom ik nog op de plek in de buurt van de Cornelis Schuyt straat waar zij een bruine kikker naar de overkant zullen helpen. Heb ik al deze drie dieren niet gezien, waren ze er nog niet, of kun je toch beter lopen zoals de maandagavondploeg dan langzaam fietsen. Morgenavond een nieuwe kans.
Hans

donderdag 19 maart 2009

In het Westen kleurde de lucht kersenrood. Drie paddenridders, Hans, Neek en Pieter ontmoetten elkaar voor Vertigo. De ernstige gezichten gaven aan dat het hun menens was. Ze reden westwaarts, terwijl het laatste purperlicht wegstierf, langs de platanen, die over de weg bogen. Wie had vermoed, dat er zoveel putten waren? Joggers keken verschrikt naar de ridders die met lampjes in de donkere krochten van het rioolstelsel schenen.

Alle putten leken onbewoond. Zelfs geen bankiers te vinden die het door de crisis niet meer zagen zitten. Mogelijk was het te droog en te koud. Iedere weldenkende pad zat nu achter een warm kopje paddenthee. De ridders waren al bijna bij de Amstelveense weg toen Niek beweging zag in een put bij het schijnsel van zijn lantaarn en met vereende krachten werd het putdeksel gelicht. Een klein, angstig padje werd gered van een wisse dood. De mannen waren erg blij en maakten een foto. Voorzichtig werd het beestje aan de andere kant van de weg tussen de bladeren gezet.

Aangemoedigd door dit eclatante succes werden alle putten nu aan een nog grondiger onderzoek onderworpen. Geen sigarettenpeuk ontsnapte aan hun aandacht. Maar al deze serieuze inzet leidde niet tot verder resultaat. Bij Vertigo viel het groepje uiteen. Zelfs daarna werden nog putten opgespoord en bekeken, maar geen padden te zien. De handen waren inmiddels koud en stijf. De laatste joggers renden naar hun nooit naderende doel, blik op oneindig. Inmiddels schenen heldere sterren boven het park.

donderdag 26 maart 2009

Het was een heus avontuur onze zoektocht naar padden vanavond in het Vondelpark. Flink ingepakt en voorzien van laarzen en regenkleding zijn wij (Niek en Marlies) rond 19.45 uur vanaf het filmmuseum in westelijke richting gestart met ons rondje. Na zo'n 100 meter dachten we de eerste pad gespot te hebben. We naderden het dier voorzichtig dat zich met een kwieke sprong uit de voeten probeerde te maken. Een kikker dus! Kleine teleurstelling, maar ook kikkers zijn best leuk. En ook deze hebben we in veiligheid gebracht. Nog geen tien meter verder liepen we weer tegen een kikker op en nog een stukje verder vonden we er weer een. Ze hadden er zin in. En wij werden ook enthousiast, ondanks dit regenachtige (padden)weer.

We gaven onze ogen goed de kost en in de buurt van het theehuis was het weer raak. Een piepklein padje zat midden op de weg. We konden het rustig oppakken en aan de andere kant van de weg uitzetten. Het beestje bleef zitten, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Even voorbij het theehuis vonden we weer een pad. En een tiental meters verder weer een. Na een teleurstellend (score 0) dinsdagavondronde, was het leuk dat we vanavond 'beet' hadden. Want dat hadden we. Het was een ware beestenboel in het park. Rond half tien eindigde ons rondje weer bij het filmmuseum. Helaas wel veel verkeersslachtoffers aangetroffen.

Vooral op het zeer drukke zuidelijke deel van het park; minimaal twee dode en minstens vijf zwaargewonde exemplaren. Zij waren niet meer te redden en het was een akelig gezicht.

Toch waren we erg tevreden met de 24 kikkers en 14 padden(!), die wel overgeplaatst konden worden en waarvan we er een uit een put hebben gered. Leuk! Ongeveer tweederde van de kikkers werd in het zuidelijke deel, Koningslaan - Emmalaan, aangetroffen en bij de padden was het redelijk gelijk verdeeld over noord en zuid.

zaterdag 28 maart 2009

De vrijwilligers die iedere dag na zonsondergang op zoek gaan naar padden in nood krijgen vaak kritiek van omstanders. "Is het wel zinvol wat jullie doen voor die paar padden?"

Het antwoord is "Ja zeker", padden, kikkers en salamanders worden in het Vondelpark ernstig bedreigd. Door onnadenkendheid en zinloze handelingen van mensen sterven nog teveel amfibieën. Zo werden vorig jaar nog tijdens de Paddentrek door Waternet alle putten in het Vondelpark leeggezogen. Nadat we Waternet hadden gewezen op het feit dat padden vaak in putten vallen, hoopten we dat deze fout niet opnieuw gemaakt werd. Maar dit jaar zagen we een zuigwagen van het stadsdeel weer in het park de putten leegzuigen! Gelukkig was de paddentrek op dat ogenblik nog niet begonnen.

Afgelopen donderdag 26 maart, hoorde ik van verschillende bronnen, heeft zich een waar drama afgespeeld. Er waren plotseling en bij ons onaangekondigd extra werkzaamheden in het park. Hiervoor was er extra veel zwaar verkeer door het park, toevallig juist op de avond dat een hoogtepunt van de Paddentrek plaatsvond. De zware wielen van de vrachtwagens lieten een spoor achter van geplette padden en kikkers. Toen enkele omstanders de vrachtwagens tegenhielden en de chauffeurs attendeerden op waar zij mee bezig waren, werd er weinig begrip getoond. "Wij doen gewoon ons werk waartoe we opdracht hebben gekregen." De slachtpartij ging tot diep in de nacht door. Het was niet tegen te houden.

maandag 30 maart

Maandag reed ik na een bezoekje ergens in de stad nog een extra rondje door het park, rond 10 uur avonds.
In de verte zag ik een pad op de weg zitten. Twee mensen liepen er recht op af. Ik schreeuwde ze toe op te passen. Maar het effect was averechts, omdat ze naar mij omkeken zagen ze de pad juist niet, en stapte pardoes op de pad. Ik schreeuwde "Wat heb je nou gedaan". We keken naar de pad. De pad richtte zich weer op en vluchtte weg onder het hek. Ik kon niet zien hoe gewond hij was, maar bewegen lukte nog goed...

Het geheel was gezien door een aantal meisjes op roller-skates. Ze vroegen of dit mijn pad was. Ik zei dat het een wilde pad was, en dat je ze nu overal in het park ziet. Toen gingen de meisjes heel dicht op elkaar staan en heel hard gillen. Ik fietste verder, ik weet niet hoe lang ze daar nog gestaan hebben...
Daniel

dinsdag 31 maart

Marlies en ik zijn net terug van ons rondje. Aanvankelijk toch wat timide en ontmoedigd door de affaire rond de graafwerkzaamheden, zoals vandaag gemeld door Somicha, begonnen. En we rekenden niet op een herhaling van het aantal van afgelopen donderdag. Dit gelet op het droge weer. Toch niet ontevreden omdat uiteindelijk 8 padden en 10 kikkers overgezet werden, waarvan wederom 1 kikker uit een put gered kon worden. De meeste padden werden aan de noord- en kikkers aan de zuidkant gevonden. Er waren vanavond geen werkzaamheden.
Niek

Op dit ogenblik is de paddentrek in volle gang. Een grote groep vrijwilligers gaat iedere avond door het Vondelpark op zoek naar amfibieën. Hieronder het laatste verslag van de padtrouille:

Donderdag, 2 april 2009

Door de commotie over de graafwerkzaamheden en het uitblijven van voortgangsverslagjes lijkt het alsof de animo wat is afgenomen. Maar toch zijn in ieder geval de dinsdag- en donderdagploeg nog actief. Gelet op de artistieke kwaliteiten van Pieter hadden we eerlijk gezegd weer gerekend op een bijdrage van hem over de bijeenkomst van donderdag 2 april. Zoals aangekondigd was AT5 en een verslaggever van de Echo aanwezig, zodat het incident onder de aandacht gebracht en toegelicht kon worden. Voor de statistieken: Hierna het gebruikelijke rondje gemaakt en konden toch 8 kikkers en 4 padden overzetten. Ook deze avond weer 1 uit een put kunnen halen, en een setje gespot (zie foto).

Op vrijdag 3 april werden 2 kikkers en een salamander geteld.

Maandag, 6 april 2009

Zes padden, waarvan een gewond aan de mond. Vier kikkers (die vliegensvlug waren) en drie salamanders (twee gezond en een met darmen uit de buik maar nog wel levend. Overigens ook nog een dode gezien).
Daniel was ook onderweg en heeft 18 kikkers en padden geteld. Bruine kikkers zijn nu ver in de meerderheid.

Dinsdag, 7 april 2009

Ons afvragend wanneer zo'n trek nu feitelijk als beëindigd beschouwd kan worden, keurig en plichtsgetrouw om een uur of 9 van start gegaan. Uiteindelijk een kikker (noord) en een salamander (zuid) aangetroffen. Toch heerlijke wandeling en lekker onthaast. Verder weinig te melden behalve dat we nog ingehaald werden door Daniel.

Vrijdag, 10 april 2009

Na het heftige onweer was het vochtig en zwoel warm. Ideaal paddenweer.
En jawel, met een rondje fietsen maar liefst zeven kikkers en twee padden gezien.
Verschil is dat ze heel erg vlug waren. De meesten begeleidde ik naar de overkant, want dat ging snel. Een paar pakte ik op, maar dat was eigenlijk geen doen. Ze waren nat en glad, dus ze glipten vrijwel meteen uit mijn hand. Zelfs de padden hadden het nu wel gehad met de hulp van de paddenvrienden.
Als de volgende ploeg nog heel erg zin heeft om een rondje te lopen, hoor ik graag het resultaat. Maar of het nog nodig is, dat betwijfel ik. Ze zijn nu erg vlug, en maken zich al uit de voeten als ze je horen (voelen) aankomen.
Iedereen bedankt, we moeten spoedig maar snel eens een excursie organiseren naar de paddenpoelen.

Paddentrek afgelopen

Ondanks de relatief strenge winter, en de renovatie van het park waar zo'n beetje alles overhoop gehaald is, is de paddentrek dit seizoen een groot succes.

Er was dit jaar een grotere groep van vrijwilligers, ongeveer een twintigtal mensen waarvan een kleine tiental de harde kern vormden die je bijna iedere nacht overal in het park zag. De vrijwilligers waren dit jaar beter voorbereid, ze kregen in een lezing de ervaringen van de vorige twee jaren verteld. Ook was er een paddenkitje samengesteld die bestond uit emmers, handschoentjes, zaklantaarns en andere handige spulletjes. Deze kit was samengesteld door Somicha Bouzitoun. De vrijwilligers meldden iedere avond de telling in een kort verslagje per email. De meeste van deze mails zijn hier te lezen.
Tijdens de trek heeft een kleine groep zich afgescheiden om zich te bekommeren om de paddentrek aan de noordkant van het Nieuwe Meer. Daar hebben ze ook veel paddenlevens gered.

Tegenslagen waren het weer, het was te warm en te droog. Ook was er een incident van grote werkzaamheden tijdens een avond die toevallig net samenviel op het hoogtepunt van de paddentrek. Hoeveel slachtoffers dit heeft gekost is onbekend, maar dat het er erg veel zijn valt niet te ontkennen. We gaan in overleg met Oud-Zuid om de padden vanaf volgend jaar tijdens de trek beter te beschermen.
We kregen veel belangstelling van de pers, vooral in verband met dit incident. Een van de vrijwilligers werd tijdens de nachtelijke zoektocht gevolgd door een filmteam van AT5, het resultaat was te zien op die zender in een filmpje van een paar minuten.

In het grafiekje zie je de waargenomen amfibieën tijdens de trek. Dit zijn alle levende en dode kikkers, padden en salamanders binnen handbereik. De dikke groene lijn is van dit jaar, de vorige jaren zijn in andere kleuren, ter referentie.
Waar de groene lijn naar nul gaat heb ik over die avond geen telling ontvangen.