Vondelpark: 6 november 2010
Hier volgt een samenvatting van de verslagen over de paddentrek in het voorjaar van 2010 zoals die door de vrijwilligers zijn opgetekend
Dit jaar was was het vierde jaar dat vrijwilligers hielpen bij de paddentrek in het Vondelpark. Ook dit jaar werd de logistiek gefaciliteerd door de SOOZ, en de communicatie door de website hetVondelpark.net.
Vorige jaren ging tijdens de paddentrek heel wat mis. Zo waren bezoekers onkundig van de paddentrek, en was er veel auto- en vrachtverkeer in het park. Dit was de reden voor de werkgroep om het de beheerder van het Vondelpark -Ron de Waal- overleg te voeren. Dit gesprek resulteerde in de afspraak dat autoverkeer tot het minimum beperkt werd en bij de ingangen waarschuwingsborden geplaatst werden. Deze maatregelen hebben zeer zeker een positief effect gehad.
Via deze website hadden zich in de loop van tijd al zo'n 50 vrijwilligers gemeld. Velen daarvan hadden de vorige jaren hun bijdrage al geleverd. Op 17 maart werd in het wijkcentrum aan de Hendrik Jacobszstraat een voorlichtingsbijeenkomst gehouden, waar een twintigtal -veelal nieuwe- vrijwilligers aanwezig waren. Daniël Kropveld hield daar een voordracht met foto's die de vorige jaren genomen waren over de paddentrek. Op deze avond konden de vrijwilligers zich ook inschrijven. Deze lijst werd door Ruud van Es van de SOOZ gebruikt om gedurende de hele paddentrek-periode de vrijwilligers voor patrouille in te roosteren.
De paddentrek kwam door het koude begin van het voorjaar relatief laat op gang,
maar zo gauw de vorst uit de lucht was kwam de trek zeer flink op gang.
Zo werden op 20 maart maar liefst 100 padden en kikkers geteld.
Al meteen op de avond na de voorlichtingsavond berichtten Vincent en Kees de vondst van vier mannetjespadden, drie vrouwtjes en een dode in de Platanenlaan. Verderop weer twee mannetjespadden. Ze werden weer losgelaten in de buurt van de paddenpoelen in de weides van het Vondelpark. Later werden langs de Platanenlaan weer twee mannetjes en drie vrouwtjes gevonden.
De vrijdagavond erna was het zelfs zwoel warm, en een andere vrijwilliger meldde:
Tussen 8 en half 9 ben ik even op mijn fiets gestapt. Ik wilde een rondje door het park fietsen in de hoop er eentje te zien. Ik ben hooguit 100 meter ver gekomen. Vanaf de ingang Saxenburgerstraat tot de eendenvoederplaats. Over dat kleine eindje heen en weer gereden, verder kwam ik niet. Iedere keer zag ik er weer nieuwe. In totaal heb ik er 17 (!) naar het veldje tegenover de ooievaarspaal bij de eendenvoederplaats (richting paddenpoel daar) gebracht. Minstens een daarvan was een bruine kikker. Ik kon het moeilijk zien want ik kon mijn zaklantaarn thuis niet vinden. De laatste was aangereden, bewoog niet meer op het land, maar toen ik hem in het water bracht zwom hij snel verder. De padden waren behoorlijk actief. Ik moest echt achter ze aanrennen. Sommige padden kwaakten toen ik ze in mijn hand hield. Dat heb ik ook nog nooit meegemaakt.
De ploeg van Vincent meldde:
Vanavond tussen 9 en 10 uur op het rondje tussen de Amstelveense weg en het melkhuis zes padden en negen kikkers gevonden; een pad was lichtgewond. Daarnaast nog drie overreden padden gezien. Later die avond, rond 23:30, op het stuk tussen de Amstelveense weg en de ingang bij de van Eeghenstraat nog vier padden en een kikker overgezet.
De derde ploeg was die van Marianne en Jasper:
We vonden onze eerste wandeling alleszins bevredigend wat betreft de resultaten. We hebben in ongeveer 5 kwartier negen mannetjes en elf vrouwtjes richting broedplaatsen gezet. Alle diertjes werden gevonden in de nabijheid van het Vondelpark fietspad (aan de zijde Emmalaan), de meeste niet ver van de Amstelveense weg. Er was een mannetje al dood zonder dat daar uiterlijk veel schade aan te zien was.
De vrijwilligers patrouilleerden volgens het rooster dat Ruud van Es had opgesteld, in groepjes van 3 tot 5 personen. Een emmertje met enkele handige instrumentjes werd door het Sooz aan de vrijwilligers ter beschikking gesteld. Naast de patrouilles bleek dat veel vrijwilligers ook buiten hun rooster extra rondjes liepen. Veel vrijwilligers waren al zeer geroutineerd wisten de padden en kikkers goed te vinden, op te vangen en op verantwoorde wijze weer uit te zetten. Nieuwelingen werden eerst een of meerdere keren door ervaren vrijwilligers begeleid voordat ze zelfstandig te werk gingen.
Dit jaar werden op advies van Martin Melchers de amfi's in de emmers geplaatst, en vervolgens gebracht naar de Koeweide, Schapenweide of de Huygensvijver, alwaar ze werden losgelaten.
De vrijwilliger Amber schrijft:
Zaterdag 20 maart:
Ondanks de oproep om op de Willemsbrug te verzamelen, hadden Vincent en ik (met het oog op de spreiding), besloten ons rondje bij de Leidseplein-ingang te beginnen. Al snel vonden we de eerste pad vlak voor het Filmmuseum die we meteen in de daarnaast liggende eco-poel hebben gedropt. Het bleek een vruchtbare avond en dan met name voor de kikkers!
Onze totaalopbrengst van die avond was in elk geval vijf padden en negen (!) bruine kikkers.
Eén pad leek gewond (er hing iets ondefinieerbaars uit z'n bek) maar zwom wel weg toen hij in het water werd gezet (dat was even voorbij het Melkhuisje). Verder gelukkig geen platgereden of dode exemplaren aangetroffen.
Zondag 21 maart:
In tegenstelling tot de dag ervoor een vrij karige vangst.
Kees en ik hebben slechts twee padden overgezet (aangetroffen begin van de patrouille op het stukje tussen Willemsbrug en Koninginneweg en losgelaten in de Filmmuseumpoel).
Het koelde ook snel af die avond, dus dat zal er ongetwijfeld iets mee te maken hebben.
Ook werden er door een attente buurtbewoonster nog op gewezen dat de oevers van de grote vijver liggende aan de Platanenlaan vrij hoog en steil zijn (dus niet erg amfibievriendelijk). Misschien een aandachtspunt voor degenen die in die buurt hun kikker of pad kwijt willen (indien je ze niet naar één van de drie aangewezen poelen kunt brengen).
Ik hou zelf wel de drie voorkeurspoelen aan, maar vertel passanten wel eens dat als ze een pad vinden, die kunnen overzetten van de buiten- naar de binnenkant van het park.
Ook van de pers was veel belangstelling. Er waren enkele korte artikeltjes in de regionale bladen, en er was een nieuwsitem met film uitgezonden door AT5.
Er was geen duidelijk einde van de paddentrek. Begin april bleek dat een meerderheid van de padden niet meer duidelijk op weg waren naar de vijvers om eieren te leggen, maar al aan het zwerven waren. Bovendien werd het aan het eind heel erg lastig om ze te vangen omdat ze al aardig snel geworden waren.
Hier is het verslag van 22 maart:
Er hadden zich drie nieuwe vrijwilligers aangemeld, en ik besloot ze meteen maar uit te nodigen voor een excursie.
We liepen aan de zuidkant, en het was een beetje teleurstellend, want tot aan de ingang van Eeghenstraat hadden wij nog niets gevonden. Wel kwamen we een ander groepje tegen die er al twee gevonden hadden, dus dat gaf moed.
We hoorden de bosuil weer in de buurt van de Kattenlaan.
Vlak daarna de eerste. Dat was juichen.
Max, 11 jaar oud, had keurig zijn latex handschoentjes aangetrokken, dus mocht hij het beestje in de emmer doen.
Veel padden, -mannetjes en vrouwtjes, en kikkers werden daarna gevonden. In totaal 12 stuks.
Het hek bij de Schapenweide was open, dus we liepen naar de oever van de oude poel, alwaar we de eerste beestjes loslieten.
Ze begrepen meteen wat de bedoeling was en renden in de richting van het water.
Na de volgende emmervol gingen we weer naar de Schaapspoel.
Max en zijn moeder moesten nog helemaal terugfietsen naar noord, dus om 9 uur scheidden onze paden. Max was razend enthousiast geworden en verzekerde zijn moeder dat dit de leukste avond van zijn leven was. We hadden van hem een echte padvinder gemaakt!
Diede schreef:
Vanavond, 25 maart, heeft ons groepje heel wat kunnen vangen: tien stevige kikkers en zeven padden, plus 1 heel klein padje van nog geen 4 cm.
De kikkers waren zeer springerig in de emmer, en op de grond waren ze ook behoorlijk snel en behendig, we moesten er soms echt achteraan rennen en ze stevig vastpakken. We kregen goeie tips van fietsers en wandelaars. We kwamen nog twee andere paddenhelpers tegen, die hadden ook veel gevangen en zelfs een enkele pad of kikker uit een putje gered. Tenslotte met elkaar onze rijke oogst te water gelaten.
Verderop een bijna dode pad. Deze was overreden en zijn ingewanden kwamen naar buiten via de mond dus hebben we het arme diertje uit zijn lijden moeten verlossen. Het lichaampje hebben we bewaard voor onderzoek.
Samenvattend kan geconcludeerd worden dat er weer een recordaantal geteld is: bijna 200. Er zijn alleen gewone padden en bruine kikkers gezien, dit jaar geen salamanders. Er waren geen noemenswaardige incidenten, hoewel ook het aantal dode padden meer dan ooit waren (geen exacte cijfers beschikbaar). De maatregelen die door het stadsdeel genomen waren hadden effect en we zullen volgend jaar vragen om dezelfde steun.
In totaal hebben ongeveer 20 vrijwilligers zich een of meerdere keren ingezet bij de trek. Een enkele kwam zelfs van buiten de stad! Voorts waren de logistieke ondersteuning van de SOOZ en hetVondelpark.net zeer belangrijk.
