Vondelpark: 12 januari 2008

De nieuwe borden waarover wij eerder berichtten, waren korte tijd na het verschijnen van dat artikel weer verdwenen. Er ging het verhaal dat dit kwam omdat men het niet eens was over de interpretatie van de iconen.
Kort geleden werden de borden weer geplaatst. Ze zijn te vinden bij de belangrijkste ingangen. Maar zo op het eerste gezicht is er niets veranderd. Onze fotograaf vergeleek het bord met een foto van de vorige versie. De iconen bleken onveranderd, maar de tekst wel. Enkele kleine spelfoutjes waren weggehaald. Het opvallendst was wel (het was mij nog niet eens opgevallen), dat het woord Barbequeën is vervangen door het woord Barbecuen. Dat is dan bijna juist. Volgens het Groene Boekje moet dat zijn Barbecueën. Alle borden kunnen dus nog een keer vervangen worden...
En als we er dus vanuit kunnen gaan dat de iconen juist zijn, levert een nauwkeurige studie van de beelden verrassende conclusies op:
Zo is het zonnebaden in een tanga-slip kennelijk toegestaan, terwijl topless verboden is.
Ook het bord rechtsboven vergt enige studie.
Je mag kennelijk geen dollars, ponden, euro's, franken en yens inruilen tegen bier, ijs en koffie.
Dat worden dan zware tijden voor de horeca in het park...
Sorry, maar je moet wel even een grotere foto plaatsen. Dit kan ik echt niet lezen. Groetjes, Jeroen
Goedendag,
Er staat zo'n enorm bord precies in de bochtvan het fietspad naar het Kattenlaantje. Als je daar langsfietst en even niet oplet, knal je met je hoofd tegen de onderkant van dat bord. Zou dat bord zo snel mogelijk hoger geplaatst kunnen worden, voordat er ongelukken gebeuren? Of zijn die al gebeurd?
Vr.gr. T. Feij
Toevallig werd ik vandaag geconfronteerd met dit bord en dat was wel even schrikken: wat een vertrutting in Amsterdam. In vroegere jaren - in ieder geval nog in de negentiger jaren - werd er op beschuttere plaatsen nog gewoon naakt gezond in het park. Nu is dat blijkbaar tot onwettelijk gedrag uitgeroepen. De mens mag niet meer zijn onder de zon zoals God hem/haar schiep. Alleen nog in steen, geverfd, of in een gebrandschilder d raam in Paradiso. Juist waar ik op weg naartoe was. Aangekomen in Paradiso scheen de zon recht op mij af door het gebrandschilder de raam waarop een levensgrote stoere naakte vent afgebeeld staat met een voorhamer in zijn hand, fel door de zon beschenen. Daar mag het nog, dacht ik, en de gestalte leek me toe te knikken en zijn voorhamer te bewegen. Zo in de felgele gloed kijkend ontspon zich een visioen waarbij de naakte gestalte zich losmaakte uit het raamwerk en met vastberaden tred zich naar het Vondelpark repte. Daar zwaaide hij zijn voorhamer rond, maakte vaart en hiew in een keer het akelige vrijheidsbeperk ende bettutelende bord terug naar waar het hoort: het schroot dat verderop aan de aandacht van de gemeentereinigi ng was ontsnapt. De voorhamerman blonk fier en naakt in de zon, liet zijn hamer vallen en liep trots, zelfverzekerd en dubbel bevrijd door het park. Hij ging liggen op een enigszins beschut plekje, ontsnappend aan de blik van licht verwonderde mensen: de zon schonk hem vergnoegd de nodige warmte in het verder zo verkilde Amsterdam.